Als laatste een filmpje .... lopen in Rwanda

Marathon lopen in Rwanda

Een weekje Rwanda in vogelvlucht (fotoverslag)

Een weekje Rwanda in vogelvlucht

Inmiddels al weer een paar dagen thuis van een drukke en bewogen week in Rwanda.

Veel indrukken en avonturen van deze emotionele week rijker.

Nu tijd voor een korte terugblik met van elke dag een highlight.

Maandag

Reisdag na een dag vliegen landen we in Kigali, Rwanda waar we overnachten in het hotel van waaruit we de komende dagen onze avonturen starten.

Dinsdag

Een eerste korte training, we weten gelijk dat de omstandigheden hier anders zijn. Zweten, zweten, zweten door hoge temperatuur en vochtigheid.

De middag brengen we door met een bezoek aan het Kigali Memorial Center, vooral het bezoek aan de kinderafdeling hakt erin, met een foto, gevolgd door vragen over naam, leeftijd, lievelingseten, hobby en als laatste vraag vermoord met de ene met een machete, de volgende door een knuppel, weer een andere een kogel, de laatste foto met een kind van 4 jaar doet de deur dicht, kapotgeslagen tegen een muur. Dat hakt er emotioneel wel even in.

Woensdag

Bezoek aan sloppenwijk met kennismaking van je sponsormoeder met kind, hilarische taferelen als blijkt dat mijn sponsormoeder zeker 40 cm korter is dan ik, maar het ijs is dan ook gelijk gebroken, bij het bezoek aan huis volgen vele vragen en hoewel de vreugde aan je alle kanten ervan afspat, realiseren we ons gelijk dat sponsoring het verschil tussen leven en dood is. Mooiste moment is als je sponsorkind in je armen hebt, die ligt je met grote ogen aan te kijken en ik voel me een beetje vader.

Later die dag nog een korte training en ook nu weer het erg warm en vochtig, je drinkt heel veel water elke dag weer.

Donderdag

Een bezoek aan een ander project met schoolgaande kinderen op het platteland. Ook hier veel armoede, weer wordt duidelijk wat een beetje geld voor westerse begrippen aan verschil in dit land. Ontvangst met zingende en dansende kinderen op de school is echt een positief hoogtepunt van deze dag, zoveel blijdschap en vreugde van kinderen die niets hebben.

Na het avondeten vertrekken we naar een ander hotel dat gelegen is aan de route die we gaan hardlopen komende zaterdag, de (halve) marathon komt eraan.

Vrijdag

Parkoersverkenning van de route, dat het zwaar zo worden wisten we al, maar zo zwaar nee dat ook niet. Een rondje van 21 km nergens vlak veel vals plat, lange steile hellingen, onverharde wegen en zelfs een baggerpad. Dat laatste pad lopen we al dribbelend als training, mooi om mee te maken hoe de mensen in de huisjes langs de route komen, meeleven en kinderen zelfs een stuk meelopen.

De rest van de dag zijn we vrij, via skype kan ik even met Marja bellen en elkaar spreken, dat doet een mens ook goed, naast elke dag elkaar even sms’en.

Vroeg naar bed na de laatste voorbereidingen, want vannacht gaat vroeg de wekker.

Zaterdag-Marathondag

Zaterdagochtend 5.30, dertig renners lopen in hun marathonkleren naar het begin van het hotel. Maar wat horen ze daar? Luidkeels worden liederen gezongen op straat. Wie is er zo gek, om net als ons zo vroeg uit zijn nest te zijn? We lopen naar de straat en zien daar honderden Rwandezen die luidkeels zingend aan het rennen zijn. Na een kort inspiratiemoment. Om precies zes uur begint de marathon. De nevel hangt nog in de dalen, de zon opkomt, prachtige vergezichten, hobbelige paadjes, aangemoedigd door talloze Rwandezen, sommigen volop genietend, anderen heftig proberend om in hun ritme te komen. Het wordt een marathon die we nooit meer zullen vergeten.

Onderweg worden talloze beslissingen gemaakt. Sommigen besluiten om te blijven wachten op mannen die het moeilijk hebben om hen te ondersteunen. Anderen rennen voor een mooie tijd, maar balen achteraf dat ze sommige kameraden in de steek hebben gelaten. Jaap Boersema zit er helemaal doorheen, maar heeft geleerd om altijd vriendelijk te zijn dus knoopt tijdens het rennen met iedereen een praatje aan en lacht naar iedereen vriendelijk. Totdat Henk tegen hem zegt: ‘Kop dicht en stop met lachen, nu focus’. Het helpt Jaap en hij gaat verder met zijn Martelloop, of wat het zijn Marathon?

Klaas en Reinier eindigen als eersten in 3.55, vlak daarna komen drie renners precies om 4.00 uur binnen. Een droomtijd als Musketier. De laatste twee zijn Jaap Lucas en Arne. Arne heeft heftige pijn in zijn knie, en toch heeft hij volgehouden. Jaap Lucas had nog nooit verder dan een halve marathon gelopen, maar loopt er nog lachend bij.

Twee kerels hebben voortijdig moeten stoppen vanwege ziekte. Bram en Gideon die al kotsend toch een halve marathon hebben gelopen, een diep respect voor hen.

Voor mijzelf een hele rare dag ik loop een halve marathon kom bij de finish, shit er is niemand zelfs geen kind ik ren de kerk in, gelukkig is daar water ik hijg uit en kijk naar mijn tijd 2.08 toch nog 7 minuten sneller dan verwacht. Helemaal kapot wacht ik op nummer twee die met een tijd van 2.15 finisht, we zetten de toon voor de rest van de dag door elkaar uitbundig te huggen, ondanks de bezwete lijven. En zo gaan we door met ieder die binnenkomt na de finish.

Terug in het hotel is het stromende water op, dan maar ongewassen in de bus terug naar ons hotel in Kigali. Alwaar we een lekker bad nemen, eten en vroeg naar bed gaan.

Zondag

Uitslapen, opstaan met spierpijn, ontbijten en nog een keer je sponsormoeder en –kind ontmoeten, hoewel we elkaar niet verstaan zitten alle mannen met hun kind op schoot naast een blije moeder. Prachtig om te zien, mee te maken en te ervaren!

Daarna vrije middag, we sluiten dag af in een lokaal restaurant, waar we ook kennismaken en meedoen met oorspronkelijk Rwandese dans en zang. Dansen met spierpijn het gaat ons eigenlijk nog verrassend goed af!

Maandag

Op tijd op voor een potje volleybal om 06.30 uur, douchen eten, napraten, lunch, inpakken, uitchecken, vrije middag om te shoppen voor souvenirs voor thuis. Om 17.00 uur op weg naar het vliegveld, om 20.20 vliegen via een tussenstop in Entebbe naar Schiphol.

Slapen lukt niet echt.

Dinsdag

Na een nacht van hazenslaapjes landen we om 06.30 uur op Nederlandse bodem, wij zijn weer gearriveerd in ons eigen kikkerlandje. Vliegtuig uit, door de douane en bagage ophalen, tijd voor uitgebreid afscheid met alle mannen. Daarna duiken we door de schuifdeuren, alwaar menigeen wordt verrast door vrouwen, kinderen en vrienden die ons binnenhalen. En dan lekker naar huis en bijpraten over alle belevenissen, foto’s kijken en het gekkenhuis op social media aanschouwen dat we in Nederland hebben veroorzaakt.

Nawoord

De reis is voorbij, iedereen bedankt die heeft geholpen letterlijke en figuurlijk, Marja de mannen van het Run 4 Rwanda comité, sponsors en alle anderen. Weet dat jullie inspanning goed is terechtgekomen in Rwanda.

Bedankt!!!!

Herman

Walk with me

Van de week op weg naar huis, iPod op in de Randstadrail, komt er een lied voorbij met Walk with me (One Sonic Society) als titel. De eerste gedachte was gelijk dat is de titel voor mijn laatste blog, voor ik afreis naar Rwanda. Inmiddels een paar dagen verder gaat dit lied mee op reis naar Rwanda de tekst is zo mooi en toepasbaar op datgene wat we gaan doen Rwanda.

Daarmee is de cirkel eigenlijk ook weer rond, want het begon ook eigenlijk met een lied wat moed en hoop gaf: Find me in the river van Delirious?

beide vind je onderaan deze blog.

Trainen

Wat is er zoal verder gebeurd, de laatste weken lekker ontspannen trainen, hoewel L trainen in je winteroutfit als de temperatuur uitnodigt voor korte broek en shirtje. Maar toch maar doen om te ervaren hoe het lijf hier mee omgaat, vooruitlopend op de omstandigheden in Rwanda met hoge temperaturen en een hoge luchtvochtigheid, afgelopen donderdag had ik dus mazzel daarmee. Trainen in het Haagse Bos met een allebei de condities aanwezig, terwijl iedereen in de groep zoiets had van pffff….. Waar ben ik aan begonnen, trainde ik met het idee van straks in Rwanda is het nog veel pittiger deze omstandigheden. Gaf bij mij het gevoel dat het best lekker trainen was en al het zweet spoel je wel weg onder de douche na afloop.!

Sponsorgeld

Yessss target 1 is bereikt, er is virtueel meer dan 10.500 euro opgehaald/onderweg naar mijn account bij Compassion. Nog mooier is het volgende berichtje van 10 mei:

Breaking: vandaag voorbij €300.000 voor studenten en kinderen in Rwanda via de musketiersmarathon. @4eMusketier @Compassion_NL

Daar doe je het voor met 30-en doel bereikt en we gaan vrolijk door met geld verzamelen.

Hoe meer, hoe beter en dit geeft motivatie voor doel 2.

Doel 2

De (halve) marathon lopen in Rwanda, vandaag mijn laatste blog voor de reis schrijven, morgen in de gemeente de zegen meekrijgen, maandag vliegen we naar Rwanda, waar we zaterdag 19 mei lopen, heet, stoffig, niet plat maar heuvels, vochtigheid bijna 100%, pijn lijden, afzien, lopen onmogelijk? NEE, we gaan ervoor en we zullen lopen tot de laatste meter is afgelegd.

Vandaar “Walk with me”, steun ons door zaterdag 19 mei even bij ons stil te staan, aan ons te denken, doe een (schiet)gebedje, support ons en volg ons op de Rwanda marathon blog.

Wij gaan ervoor. 

Rwanda 4MCompassionMarathon 

Sponsor week

De laatste week van april stond in het teken van drie sponsoracties, de laatste voorbereidingen waren zoal taart bakken (heeft Marja gedaan), frisdrank bestellen en laten leveren, nog twee trouwdiensten tussendoor bijgewoond. Mijn medemusketiers zorgden voor een verhaal en een advertentie in de Scheveningse Courant en zo konden we zaterdag 21 april losgaan met de bazaar in Scheveningen.

Te koop waren vele meters boeken, dvd’s, pluche beesten, geraniums en uiteraard koffie, taart, frisdrank en warme lekkernijen. De laatste hadden een Afrikaans tintje, onder andere rijs met kerrie en braaiworst was er te koop.

De bazaar liep van 10.00 uur tot 16.00 uur en om 13.00 uur was er een extra activiteit in de vorm van een kindersponsorloop. Tijdens de loop probeerden kinderen zoveel mogelijk rondjes te lopen onder uiteraard fanatieke aanmoedigingen van hun ouders. Zelf heb ik ook nog een aantal rondjes meegelopen en zo gelijk weer een stukje getraind.

Aan het eind van de dag was er netto meer dan 1.000 euro opgehaald door verkoop van artikelen, food en drinks. Wat de sponsorloop zou opleveren was niet vooraf te becijferen maar we hebben goede hoop op 800 – 900 euro. Al met al een topdag, waar we met zijn allen tevreden op terugkijken.

De dag erop in de kerk de taartveiling, de taart ging uiteindelijk voor ruim 600 euro de deur uit. Na afloop was er nog verkoop van restanten eten van de bazaar waarbij de prijs werd gesteld op geef wat je ervoor over hebt. Ook dit bleek erg lucratief en er werd wederom een mooi bedrag opgehaald.

Maandag en dinsdag waren er geen activiteiten gepland, dus dinsdagavond lekker getraind met intervallen van 1, 2 en 3 minuten in piramidevorm.

Woensdag het sponsordiner in ons favoriete restaurant 1798 (http://www.1798dinercafe.nl) in twee zittingen ontvingen we 50 gasten die konden genieten van een driegangen menu met bijpassend wijntje en koffie toe. De helft van de prijs en alle fooien kwamen ten goede aan het sponsordoel. Het werd wel een latertje want om 1.30 uur ging bij ons het licht uit, je begrijpt de volgende dag op werk was ik niet helemaal uitgeslapen en ook de training van die avond heb ik niet gevolgd, was er gewoon te moe voor.

Vrijdag was ik vrij, maar moest er wel gewerkt worden het concert met Reni en Elisa Krijgsman stond voor die avond gepland. De hele middag slepen met frisdrank, licht en geluid opbouwen en om half zes de lokale chinees bezocht om voor 7 personen eten te halen.

Snel eten, want om half zeven stond alweer de soundcheck gepland.

Gedurende de dag wordt je wel steeds meer gespannen over hoeveel bezoekers er zouden komen?

Om 19.45 uur ging de zaal open en stonden we klaar om de bezoekers te ontvangen.

Hoewel er niet veel mensen kwamen, hebben we er een mooie avond van gemaakt, genoten van de muziek en ondanks het geringe aantal bezoekers een mooi bedrag opgehaald voor Rwanda. Om half een thuis en een uurtje later naar bed.

Zaterdag lekker uitslapen, maar hele dag toch wel brak van alle spanning en vermoeienissen.

Financieel voor mezelf alles op een rijtje gezet, met als uitkomst dat alle activiteiten van de week bij elkaar het sponsorbedrag als alles ontvangen is boven de 10.000 euro uitkomt. Een prachtig resultaat waar ik erg dankbaar voor ben.

Voor foto's bazar gebruik deze link: Bazaar

Voor foto's concert gebruik deze link: www.4mcompassionmarathon.nl

Tot blogs, Herman

Interview met AD

Na het versturen van een persbericht wordt je benaderd door het AD. Willen ze een telefonisch interview met me houden over hoe en waarom een marathon lopen in Rwanda. Vindt je vandaag 18/4 het volgende artikel terug.

 

Na regen komt zonneschijn

Dacht ik in mijn vorige blog de zaalperikelen te boven te zijn, mooi niet dus.

Met als gevolg locatie 3, de Ichtuskerk aan de Duinkerksestraat in de wijk Belgisch Park van Den Haag.

Met alle gevolgen van dien weer een nieuwe poster ontwerpen en weer nieuw drukwerk. Vervolgens door missers met het mailen van alles ook nog eens een week vertraging. Maar afgelopen week kwam dan toch alles op zijn pootjes terecht, alle tegenslag gaf veel stress, maar ook de gedachte dat zo’n moeizame periode kan leiden tot veel zegen.

Met ook nog tegenslag bij een goede vriend, leidde dat ook tot een dip in het trainen voor de halve marathon over een maan in Rwanda. Opgeven is echter geen optie, dus doorgaan en proberen die kop leeg te krijgen op een andere manier,

Wat is zoal meer gebeurd, financieel ben ik met sponsorinkomsten over de helft en krijg er steeds meer zin in om meer dan € 10.000 bij elkaar te krijgen. De actie onder mijn zakelijk netwerk levert ook hele positieve berichten en bedragen op. Zo helpen alle beetjes om te kopen tot het streefbedrag of nog hoger.

Met Pasen hebben we als Haagse musketiers een mooie wandeling naar het Licht georganiseerd. Om 3.30 uur gingen de eerste wandelaars van start en na elke 3 km kwamen die iemand tegen die ze iets vertelde over het Paasfeest, zelf mocht ik de mensen laten nadenken over het lijden van Jezus en de Via Dolorosa die hij liep. Kon daar een mooie parallel leggen met onszelf en de wandelaars mochten zelf als last een zak zand vullen en meenemen naar de volgende spreker.

Zo zagen we het licht doorbreken in Den Haag. Terug in de kerk is een ander afgesloten met een heerlijk paasontbijt.

Afgelopen week was het druk met voorbereidingen voor de bazaar en concert. Veel PR voor het concert met posters plakken en het verspreiden van flyers, Voor de bazaar meedenken over eten, drinken en de kinderloop.

Dit weekend was het weer tijd voor de Duinenmars, een wandelmars waar ik al vele jaren aan meewerk door een stukje route uit te zetten en te verzorgen tijdens de mars.

Gisteren was het heerlijk weer, maar vandaag was het best pittig door de wind. Wind pal tegen in de duinen en dan is naar boven fietsen voor 3^e keer die dag tegen zo een duin zwaar en kraakt het zelfs bij mij.

Komende week is relatief rustig, donderdagavond naar Zwolle, voor de rest veel werken en trainen, maar die laatste twee horen er gewoon bij.

• De laatste week van april wordt echt druk met op: 21 april de bazaar (met een Afrikaans tintje) en de kindersponsorloop  op de Westduinweg 151. 
• 25 april het sponsordiner, er zijn nog plaasten voor 17.30 en 20.00 uur bel 070 3601798.
• 27 april benefiet concert met Reni en Elisa Krijgsman in de Ichtuskerk, zie poster hierboven.

Tot blogs, Herman